Franglish met een Japanse tongval

Het is best ingewikkeld. Hoe leg je iemand die geen Engels spreekt uit dat ze in Nederland Dutch spreken en geen Duits? Tuurlijk, deze verwarring komt vaker voor maar na enige uitleg snappen de meeste mensen het. Zo niet deze vrouw van het sushi restaurant. We hadden al gemerkt dat er enige consternatie was ontstaan nadat we hadden verteld dat we uit Holland kwamen. Oranda, Oranda, Japans voor Nederland, hoorden we al geregeld uit de keuken komen. Er werd duidelijk gediscussieerd over ons koude kikkerlandje, de taal die we er spreken en het land waarvan wij onderdeel uitmaken.

Een van de koks beheerste het Engels iets beter. Naast dat hij wel eens van Amsterdam gehoord had, vertelt hij vol liefde over de sushi die hij bereid had. Met een grote folder in de hand waarop talloze vissen en de eindproducten die je ervan kan fabriceren op sushi gebied, lichtte hij zijn werk toe. Een aantal sushi op mijn bord was echter niet anders te kwalificeren dan West Japanse sushi naar origineel recept. Eerlijk is eerlijk: het smaakte echt anders en minstens zo lekker! Een ware traktatie in Nahagama, aan het Biwa meer.

Want ja, we zijn vertrokken. Weg uit het mondaine Osaka, waar we niet zo opvielen in de massa en we ons bovendien nog wel eens iets duidelijk konden maken in een taal die wij beheersen. Nu zijn het de regels van het platteland waarnaar wij ons voegen moeten. We waren het alweer een beetje vergeten, maar de handen en voeten werken nog!

En de verbazing blijft. Ook over het gebruik van het Engels hier. Afgelopen reis schreef ik er al eens over. Maar het blijft soms lachen. Wat te denken van een sekshotel met de naam Ride Hotel. Je moet het maar niet te letterlijk nemen. Of toch wel?

De kappers maken het het bontst. Barber Glad in Kusatsu klinkt nog wel vertrouwenwekkend, in ieder geval als je een kaal hoofd hebt dat zo nu en dan geschoren moet worden. Niet dat je dat veel ziet hier overigens; de meeste Japanners hebben tot op redelijk hoge leeftijd een weelderig bosje op de schedel. Misschien is hair ocean meer iets voor ze. Een zee van haar, ik zie het al voor me. En natuurlijk met een dolfijntje als logo. Bij het Hairtalier kun je terecht voor heel mooi en kunstzinnig haar, denk ik. Maar wat moet je bij Singe hair? To singe, voor zover mijn gebrekkige Engels strekt bekent dat: schroeien! Geen prettig vooruitzicht.
Of moeten we het in het Frans bezien? Niet veel beter: singe is niets minder dan een aap! Met apenhaar de kapper uitkomen, lijkt me geen pre.

Jammergenoeg voor de sushidame, in het Duits zijn we nog weinig tegen gekomen, in ieder geval niet op kappersgebied. Om van het Nederlands nog maar te zwijgen.

Wat niet is kan nog komen. Wij verbazen ons in dit land bijna nergens meer over. Morgen verlaten we naar twee dagen die oevers van Lake Biwa, het grootste meer van Japan, waar de gevolgen van de tyfoon, die hier drie dagen geleden dwars overheen raasde, nog wel goed te zien zijn, in de vorm van omgewaaide bomen, veel aangespoeld vuil, een weggeslagen brug (natuurlijk net een waar we over moesten) en een enkele landverschuiving. Niets om over naar huis te schrijven, naar Oranda, dat stukje Duitsland waar ze Dutch praten.