Fietsen tussen de tempels

Het begint te wennen, het in en uitfietsen van miljoenensteden. We hebben er de afgelopen tien dagen drie 'gedaan'. We begonnen in Fukuoka, bij Nederlanders niet zo bekend maar met ruim 1,4 miljoen mensen de vierde agglomeratie van Japan, daarna Hiroshima (1,15 miljoen) en vanochtend fietsten we Kyoto (1,47 miljoen) uit. En dan hebben we Tokyo nog te gaan!

Ondanks die astronomische bevolkingsaantallen, valt het fietsen in zo'n stad best mee. Een beetje goed op de kaart kijken, de grote wegen niet mijden en vooral niet bang zijn. Soms gewoon je fiets ergens tussen duwen.
Nu scheelt het dat de Japanse automobilist zeer netjes en rustig rijdt. Het is echt opvallend dat geen enkele auto een deuk heeft, of een krasje. In de dagen die we hier rondrijden hebben we ook nog nooit een ongeluk gezien! Nu zijn veel auto's hier ook niet veel meer dan een telefooncel op wielen, zonder veel power. In Nederland zou je er nog niet dood in gevonden willen worden, maar hier vinden ze het allang best als het beestje ze van A naar B brengt.

Overigens fietsen de Japanners zelf ook massaal. Het scheelt wat van stad tot stad, maar bijvoorbeeld in Kyoto zijn misschien wel meer fietsers dan in zeg Amsterdam. Ook hier enorme parkeerplaatsen voor tweewielers. Het is wel een beetje onduidelijk waar je precies moet fietsen. De meesten verkiezen de stoep, waar ook bordjes met de aankondiging fiets/voetpad staan. Maar om te voorkomen dat je constant oude vrouwtjes van de sokken rijdt, besluiten steeds meer fietsers zich te mengen met het snelverkeer op de rijbaan. Wel zo comfortabel, want je voorkomt dan dat je stoepje op stoepje af rijdt en volledig door elkaar geschud op je eindbestemming aankomt.

Reizen op de fiets kennen ze in dit deel van Japan niet zo. Toen we gisteren in een restaurant vertelden dat we twee jaar terug op Hokkaido veel Japanse trekfietsers waren tegengekomen, reageerde ons gehoor verbaasd.

Ze waren het wel met ons eens dat je de grote hoeveelheid tempels en shrines in Kyoto het best per fiets kunt bezoeken. Je moet zo nu en dan uitwijken voor een mede-tourist of een schoolkind ontwijken, maar verder is het goed te doen in deze Efteling van heiligdommen! En in tegenstelling tot Rome, Jeruzalem en andere steden vol van heiligheid, hier geen bezeten godsdienstwaanzinnigen die zich vol overgave op relikwieën sorten, stenen aflebberen, met kruizen door straatjes trekken, op blote knieën, zichzelf kastijdend de laatste 85 kilometer van een pelgrimage afleggend. Niets van dat al. De Japanner plant een stokje wierrook, slaat beschaafd op een soort gong (of een belletje aan een lang touw), buigt het hoofd en klapt twee keer in zijn handen. Duurt nog geen minuutje en dan weer door.

Zo beschaafd als de Japanner bidt, zo beschaafd rijdt hij ook. Dat maakt ons leven als fietser een stuk aangenamer!