European Union of Shodoshima

Ho wacht even... Zien we daar een beeld van de godin Athene? En van een aantal andere Griekse goden en godinnen? En wat doet dat witte huisje met blauwe luiken daar tussen die olijfbomen? Hebben de Grieken een deeltje van Japan gekolonialiseerd? Lijkt me niet, vooralsnog is de yen een stuk sterker dan de drachme (die ongetwijfeld weer terug komt) dus het is eerder andersom. De Japanners hebben een stukje Griekenland gekocht en hier neergezet!
Alle gekheid op een stokje, maar je waant je op het eiland Shodoshima wel even in een verenigd Europa. Dit eilandje, ter grote van Texel (schat ik) is namelijk bekend vanwege zijn olijfgaarden en olie. En ze doen er alles aan dat te benadrukken. Gebouwen met zuilen en Griekse teksten. Zelfs een zogenaamde Griekse windmolen, die mij overigens meer deed denken aan de Spaanse molens die Don Quixote bestreed. En dan de wegen, alsof je langs de Franse riviera rijdt, met zo her en der uit de zee oprijzende rotsen. Soms zelf een palm, vaak dan wel vergezeld van een bamboebosje. Langs de weg ook een Italiaanse trattoria en aankondigingen van golfvelden die in Schotland niet zouden misstaan. Het midden van Shodoshima is hoog, en te bereiken met een kabelbaan. Net als in de Alpen eigenlijk. Ook wanen we ons in de UK; het is namelijk snertweer, miezerige regen, laaghangende bewolking. Niets aan! Waar blijft Nederland in dit Europese eenwordingsproces op dit kleine eilandje? Helaas, de Dutch Pancake Camping, in de Lonely Planet nog aangekondigd, bleek verdwenen. Onvindbaar of gesloten, daar waren degenen waaraan we het vroegen het nog niet over eens.
Kortom, dit is een perfect vakantie-eiland. Maar nu blijkbaar niet, want opnieuw zijn we de enige gasten op de camping. Tot groot genoegen van de beheerder, die zichzelf tot taak stelt ons van a tot z in de watten te leggen. We vragen of we in de buurt wat kunnen eten. Dat kan tot half zes, dus we moeten een beetje haast maken. Maar hij belt wel even en als we even later bij het restaurant aankomen staat hij daar al klaar om ons te helpen bij het lezen van de menukaart en het maken van een keuze! De camping even later weer opfietsend zit hij alweer op ons te wachten, om eerst de rekening te brengen en even later twee blikjes bier. Alcoholvrij, dat wel. Daarna hebben we 'm even niet gezien, totdat hij vanochtend om ongeveer acht uur rond de tent stond te dralen, om te checken of we al wakker waren. We meldden hem dat het regende, hetgeen hij ongetwijfeld al door had. Dat dit voor ons een reden was voorlopig even niet uit de tent te komen, begreep hij geloof ik niet zo. Laten we wel wezen, ook deze lieverd kon niet zo heel veel met Engels en ons Japans is zo niet nog slechter.
Wel fijn, zo veel aardig- en attentheid! Daar kunnen we in het verenigd Europa nog wat van leren! En Athene? Die staat hier best, uitkijkend over een mooi stukje Japanse zee.