Turkentas

De laatste dagen van een internationale fietsvakantie betekenen altijd stress voor de fietser. Er moet immers terug gevlogen worden en dan moet de fiets ingepakt worden. En je gaat natuurlijk niet met zo'n enorme doos op pad, dus wordt het improvisatievemogen weer op de proef gesteld. Ik kan me nog herinneren dat ik met een zwaaiende rol karton op mijn bagagedrager door het centrum van Athene reed. Of dat ik in een Spaanse supermarkt een grote zak nadeed, waarna de medewerkster van dienst me naar de vuilniszakken bracht.

Zo ook nu weer. Aangezien we met KLM Air France vliegen verwachten we morgen op het vliegveld nog wel aan een doos te komen. Zo niet, dan beschikken we inmiddels over hele goede fietshoezen.

Maar dan de bagage. Vroeger, zeg vijf kaar geleden, pleurde je alle fietstassen gewoon op de band. Tegenwoordig hebben alle maatschappijen een one bag policy. Een tas mag gratis mee en voor de rest moet bijbetaald worden. Dat betekent dus dat wij een list moeten verzinnen.....

En daar komt de Turkentas in beeld. Dit magnifieke product, in Nederland te verkrijgen bij de Wibra, de Zeeman en de Prijsmepper, is de uitkomt. Je gooit alle tassen erin, ritst 'm dicht en klaar!

Wij dus op zoek naar een Turkentas. Maar als ze hier in Japan al zouden weten waar Turkije zou liggen, dan hebben ze nog geen flauw benul dat wij een tas naar dat land vernoemd hebben. We zijn verschillende dhz zaken en ¥ 100 shops binnen geweest, maar nergens zo'n handige tas! Vragen dan? Ik heb reeds eerder over het Engels van de gemiddelde Japanner geschreven. En doe maar eens een Turkentas na (hoewel, ik heb ik Spanje wel eens een tie wrap nagedaan, ook nog met succes). Bovendien geeft de 'Wat en hoe' geen vertaling. En het is te simpel te denken dat als tent in het Japans tento is, Turkentas zoiets als tasso turco is.

Uiteindelijk vonden we onderweg naar Narita in een soort mega-Wibra waarachtig een tas die heel dicht bij kwam. Maar veel te klein en daarom ongeschikt. Niettemin werden we daar al heel blij van. Vervolgens besloten we een een soort bewaarzakken voor matrassen te kopen, voor maar liefst ¥ 100, omgerekend ongeveer een euro. Daar gaan we morgen eens lekker creatief mee zijn.

Zo ziet u, het leven van de fietser gaat niet altijd over rozen:)